Από τον Φεβράρη του 1977 πρωτολειτούργησε στη μικρή ΒΑ αίθουσα του οκταταξίου κοινοτικό νηπιαγωγείο με πρώτη νηπιαγωγό τη Λιάνα Χρυσοστόμου (μετέπειτα Μάππα) από τα Καννάβια (τώρα εις Παραμύθα). Η κα Λιάνα σε πρόσφατη συνομιλία μας ανάφερε ότι αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης το 1976 και για μερικούς μήνες εργάστηκε ιδιωτικά στη Θεσσαλονίκη μέχρι που κλήθηκε από το Υπουργείο και ήλθε στην Κυπερούντα τον Φεβράρη του 1977, για να πρωτολειτουργήσει το κοινοτικό νηπιαγωγείο, που ξεκίνησε με 20 περίπου παιδιά ηλικίας 3-5 ετών, τα οποία όμως αυξήθηκαν στη συνέχεια σε 35-40. Προσπάθησε από το μηδέν να το στήσει και να το εξοπλίσει με θρανία, πίνακες, λίγα παιγνίδια, κ.ά, έχοντας τη συμπαράσταση του κοινοτάρχη κ. Λούκα Παπαχριστοδούλου και μερικών άλλων. Πάρα πολλές οι δυσκολίες, αλλά πολύ μεγάλος και ο ενθουσιασμός της νεαρής νηπιαγωγού για τη δουλειά της και η αγάπη της για τα παιδάκια. Διέμενε σε μικρό ανώγειο σπιτάκι στου Χαμπή του Σίγγερ. Όπως η ίδια μας ανάφερε πρόσφατα, συγκινείται πολύ, όταν κάποιο από τα τότε νήπια της, τα πρώτα μωρά της, όπως τα ονομάζει, την αναγνωρίσει σε κάποια εκδήλωση μετά από 40 τόσα χρόνια. Μάλιστα θυμήθηκε και ορισμένα από τα παιδάκια και μας ανάφερε, όπως «τη Σωτηρούλα του Σίγγερ, μια εγγονούλα του Καστορή, τον Μιχάλη της Αντρούλας του Θ. Πίκολου, τον Γρηγόρη Γρηγορίου, τη Σούλα του Πλουτή κ.ά.».

Ακούσαμε: Από προφορικές αναφορές παλαιοτέρων στην Κυπερούντα ότι o μεγάλος Κύπριος επιχειρηματίας και ευεργέτης Αναστάσιος Λεβέντης φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Κυπερούντας, όπου, λέει, τον έφερε ο θείος του ο δάσκαλος. Ήταν, λέει, συμμαθητής του Γιωρκή Παπαχριστοδούλου.
Διερευνήσαμε το θέμα με τον Διευθυντή του Ιδρύματος Α.Γ. ΛΕΒΕΝΤΗΣ κ. Χαράλαμπο Μπακιρτζή και μάθαμε ότι ο Αναστάσιος-Γεώργιος Λεβέντης ήταν γιος του παπα-Νεοκλή Θεοχαρίδη από την Πέτρα και της Σαλώμης από τη Λεμύθου, όπου και γεννήθηκε ο Αναστάσης το 1902 και στη συνέχεια μορφώθηκε στη Σχολή Μιτσή, που πρωτολειτούργησε το 1912 ως 4τάξια αγγλόφωνη Ανωτέρα Εμπορική Σχολή.
Ανατρέξαμε στο βιβλίο ΤΗΣ ΚΥΠΕΡΟΥΝΤΑΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΘΥΜΗΣΕΣ, στη σελίδα 298 του οποίου διαβάσαμε ότι το 1900-1901 δάσκαλος στην Κυπερούντα ήταν ο Νεοκλής Θεοχαρίδης από την Πέτρα. Το 1911-12 ο ίδιος δάσκαλος επανήλθε στην Κυπερούντα ως παπα-Νεοκλής Θεοχαρίδης.
Έτσι διασταυρώσαμε-επαληθεύσαμε τις προφορικές αναφορές παλιών Κυπερουντιωτών και μάθαμε ότι ο Αναστάσης παπα-Νεοκλή, μετέπειτα Αναστάσιος-Γεώργιος Λεβέντης (πατρός παπα-Νεοκλή Θεοχαρίδη) φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο Κυπερούντας το έτος 1911-12. Δυστυχώς δεν σώζεται το Μαθητικό Μητρώο του έτους.

Πολύ νωρίς μας έφυγε η Αντωνία. Πέθανε στις 29 Αυγούστου και κηδεύτηκε από τον Άγιο Αρσένιο στις 4 Σεπτεμβρίου. Ήταν το 2ο από τα δυο παιδιά [Γιώργος, Αντωνία] του Ανδρέα Γεωργίου Πετάση από τις Δύμες [της παλιάς οικογένειας Γεώργιου Γιαννή Πετάση των Σπηλιών-Σαράντι] και της Κυριακούς Γιαννή Πελεκάνου-Καλλένου (της παλιάς οικογένειας Κυριακού Νικολή Καλλένου από το Δάλι). Η Αντωνία, παιδί πρόωρα διαζευγμένης οικογένειας, αναπόφευκτα βγήκε νωρίς στη βιοπάλη και εργάστηκε για 10 περίπου χρόνια στη βιομηχανία REGIS. Στα 25 της περίπου παντρεύτηκε τον ανάπηρο Νίκο από τα Σπήλια, του οποίου όμως κατάντησε νοσοκόμα, λόγω των πολλών προβλημάτων υγείας του. Έζησε μαζί του για περίπου χρόνια μέχρι τον θάνατό του και στη συνέχεια περιέπεσε η ίδια σε σοβαρά προβλήματα υγείας, που την κατέστησαν ανίκανη για εργασία και λήπτη επιδόματος για επιβίωση. Ήταν άτεκνη. Ο θάνατος τη βρήκε μόνη στο σπίτι και, όταν εντοπίστηκε, ήταν ήδη νεκρή από 4-5 ημερών.

Πέθανε στις 14 και κηδεύτηκε από την εκκλησία του Αγίου Αρσενίου στις 16 Αυγούστου ο Ανδρέας Σκορδής. Ήταν το τελευταίο από επτά παιδιά του Γιωρκή Μιχαήλ Αλλαγιώτη της παλιάς οικογένειας Χ"Μιχαήλ Χατζηιωάννου των Σπηλιών και της Χριστίνας Βασίλη Χ"Χριστοφή, της παλιάς οικογένειας Γιαννή Μιχαήλ Κήζη ή Καϊσελλή των Χανδριών. Το 1949 ο Ανδρέας νυμφεύτηκε τη Μαρία, κόρη του Γιωρκή Φάκα και της Ελένης Χρυσόστομου Πετεινού, με την οποία απέκτησαν 7 παιδιά: (Γιώργος, Ελένη, Χριστίνα, Σωτήρα, Μιχάλης, Δώρα, Χρυσόστομος), 16 εγγόνια [(Μαρία, Παύλος), (Μαρία, Δήμητρα), (Κώστας, Ουράνιος), (Ευαγόρας, Άντρη, Γιωργούλα), (Ανδρέας, Μαρία), (Μαριλένα, Αλέκος, Μαρίνος), (Ανδρέας, Παναγιώτης)] και 8 δισέγγονα. Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ο Ανδρέας εργάστηκε ως αμιαντωρύχος, μέχρι το κλείσιμο του μεταλλείου, καθώς και ευκαιριακά στα μεταλλεία Καλαβασού και Μεμή. Στη συνέχεια εργάστηκε στα λιγοστά κτήματα της οικογένειας. Το παρατσούκλι Σκορδής πήρε λόγω του ότι ήταν μικρόσωμος και ο μικρότερος της οικογένειας.

Σε ηλικία 89 ετών απεβίωσε στις 8 και κηδεύτηκε από την εκκλησία της Αγίας-Μαρίνας στις 10 Αυγούστου 2018 η Κυριακού Χατζηχαρίτου, γνωστή ως «η Τζυρκακού του Χαρίτου». Ήταν το έκτο από τα επτά παιδιά του Χ"Χαρίτου Χ"Μιχαήλ του γένους Χ"Αντώνη Χ"Μιχαήλ ορφανού των Δυμών και της Χ"Μαρίνας Κωνσταντή Κτίστη (ξένου πιθανόν εκ Ψημολόφου). Το 1951 παντρεύτηκε τον Γιαννή (1923), γιο του Μιχάλη Στυλιανού Σουρμελή, άλλως Μουστακά, και της Κατερίνας Γιαννή Χριστοφή (της παλιάς οικογένειας των Σπηλιών-Λιβαδιού Βαλιαντή Παπαλοΐζου) με τον οποίο απέκτησαν έξι παιδιά [Μαρίνα, Μιχάλης, Κατερίνα, Λένια, Χαριτίνη, Άντρη], 13 εγγόνια [(Κούλα, Μαρίνα, Στέλλα, Μαρία), (Κλειώ, Γιάννης), (Γιάννης, Ευανθία), (Μαίρη, Άννα), (Μαρία, Βαγγέλης), (Γιώργος) και 15 δισέγγονα. Η Κυριακού σε όλη τη ζωή της στάθηκε ως μάνα και σύζυγος, φροντίζοντας με άφθονη αγάπη τα έξι παιδιά και τον φορτηγατζή σύζυγό της. Όταν πλέον τα παιδιά μεγάλωσαν εργάστηκε ευκαιριακά σε συνεργεία συλλογής πορτοκαλιών –σταφυλιών και στα λίγα κτήματα της οικογένειας. Στα τελευταία λίγα χρόνια της ζωής της η Κυριακού ταλαιπωρήθηκε από άνοια.

Αρχές της δεκαετίας 1960. Στην καρδιοχειρουργική κλινική του Δρα Ανδρέα Δημητριάδη παρά τη γέφυρα Πεδιαίου στη Λευκωσία. Αναγνωρίζονται από αριστερά η βοηθός Σοφία Π. Τσαγγάρη, Άγγλος ασθενής, η sister Έλλη Χριστοφή-Καϊμακλί και η βοηθός Παναγιώτα Ν. Ππάλη-μετέπειτα σύζυγος Φρίξου Χατζηγεωργίου

Η φωτογραφία πιθανόν να λήφθηκε στον Αμίαντο στην πανήγυρη του Αϊ-Μάμα αρχές της δεκαετίας 1960. Αναγνωρίζονται στο μέσον οι κοπέλες της εποχής Ελευθερία Χαραλάμπους και Παναγιώτα Νικολαΐδη-σύζυγος Ανδρέα Ι. Περατικού